Niektóre problemy są jak wirus ebola - tak groźne i drapieżne, że same się wyniszczają. Niestety, obawiam się, że feminizm - tak w Stanach, jak i w spowitej demograficzną zimą Europie - do nich nie należy.

Materiał badawczy nie od dziś dostarcza dowodów na posiadanie przez mężczyzn i kobiety cech obu płci. I jedne, i drugie mogą być pozytywne bądź negatywne. Na utrwalanie się negatywnego wzorca, poprzez przejmowanie najgorszych cech płci przeciwnej, zwraca uwagę krytyka, dostrzegająca - nie od wczoraj i nie tylko w USA - niewieścienie mężczyzn i maskulinizację kobiet.

Seksualność dziewictwa posiada niezwykłą siłę. Motywy dziewicy nie pozostawiają cienia wątpliwości: źródłem mocy takiej kobiety jest nieuleganie chwilowym zachciankom. Jej seksualność jest nastawiona na nadzieję, na przyszłość, na miłość małżeńską, na dzieci i na Boga. Dziewictwo jest jednocześnie znakiem dojrzałej niezależności od mężczyzn. Zobowiązanie do czystości służy jako przygotowanie do kolejnego zobowiązania, którym jest całkowita i wyłączna miłość jednego mężczyzny.

Jacek Pulikowski beztrosko szafuje stereotypami dotyczącymi kobiecości i męskości, twierdząc, że są odzwierciedleniem prawdy o kobiecie i mężczyźnie, ignoruje przy tym ogromny dorobek badawczy i naukowy dotyczący tożsamości płciowej i rodzajowej. Zwłaszcza mężczyznę przedstawia w groteskowo fatalnym świetle.

Po przeczytaniu artykułu "Jak nie wpędzić męża w nałóg", jestem oburzony! Oburzony na tego drania Pulikowskiego. Jak on może za wszelkie zło i patologie na świecie winić kobiety i jednocześnie traktować mężczyznę jako "leniwego trutnia i prostaka", ukazując go "w groteskowo fatalnym świetle". Jak on może "przedstawić wypaczony obraz zarówno kobiecości, jak i męskości". Na stos z Pulikowskim i jego książkami! Trzeba by stanowczo zabronić drukowania takich książek, zabronić udzielania im imprimatur i koniecznie zabronić czytania tych szkodliwych treści!

Na łamach ostatniego numeru w dyskusji o ujemnym przyroście naturalnym w kraju zabrał głos Paweł Wosicki. W tym numerze kontynuujemy ten temat.

Ojciec Święty Jan Paweł II po raz kolejny sprowokował myśl chrześcijańską, rozbudzając dyskusję wokół tematu odpustów. Uczynił to w - wydawałoby się - bardzo niekorzystnym kontekście - wszak w tym samym niemal czasie, w którym pojawiła się bulla przypominająca o tej praktyce, trwała dyskusja katolików z luteranami na temat dokumentu o usprawiedliwieniu. Nie trzeba przypominać, że jednym z kamieni niezgody, który wywołał rozłam Kościoła w XVI w., była praktyka odpustów.

jeszcze raz na temat katolicko?luterańskiej ?Deklaracji w sprawie nauki o usprawiedliwieniu?

Św. Tomasz z Akwinu napisał w Summie teologicznej, że wszechmoc Boga objawia się szczególnie poprzez miłosierdzie. Jak to? Nie poprzez stworzenie świata, boską mądrość, sprawiedliwość, nie poprzez wskrzeszanie umarłych i uzdrawianie trędowatych? Nie poprzez cud w Kanie Galilejskiej, nie przez rozmnożenie chleba i ryb, nie przez uciszenie burzy?

Fundator dzieła i jego rodzina mogli kontemplować zwłoki Chrystusa, rozświetlone wpadającym przez okna światłem. Wpatrując się w obraz, modląc się i medytując, nie czynili tego, by ulec zwątpieniu. Wprost przeciwnie - umęczony Chrystus w grobie wskazywał im drogę życia, na której niezbędne było współcierpienie ze Zbawicielem.

Delikatnie wypytałem ich o Putina... - Widzisz stary, to dla nas zagadka. Sobczak, niby demokrata, swój chłop, a w jego otoczeniu aż roi się od starych komitetczykow. Putin jest jednym z nich. Nic nie wiemy o jego służbie, nie było go przez całe lata. Wiemy jeszcze, że jest podpułkownikiem, jest bardzo inteligentny i lepiej trzymać się od niego z daleka...

Wywoływanie społecznego skandalu stanowi formę krzyku nieatrakcyjnych kobiet pragnących zwrócić na siebie uwagę i mieć swoje pięć minut sławy. Jest to wycie jednostek chcących społeczeństwo obrazić po to, aby być przez moment przez to społeczeństwo dostrzeżonymi.